โซล่า (การ์ตูนญี่ปุ่น)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ชื่อไทย โซระ
ชื่อญี่ปุ่น ソラ
ชื่ออังกฤษ Sola
ประเภท เซเน็น
แนว ดราม่า, แฟนตาซี, โรแมนติก
หนังสือการ์ตูน

ผู้แต่ง นาโอกิ ฮิซายะ (เรื่อง)
ชาโกะ อะเบะโนะ (ภาพ)
สำนักพิมพ์ มีเดียเวิร์กส
นิตยสาร เด็งเงคิไดโอ
ตีพิมพ์เมื่อ 21 ธันวาคม 2549 – ปัจจุบัน
จำนวนเล่ม 2 เล่ม
ภาพยนตร์การ์ตูนโทรทัศน์

ผู้กำกับ โทโมกิ โคบายาชิ
ออกแบบตัวละคร นารุ นานาโอะ, มาโคโตะ โคงะ
ผลิตโดย โนแมด สตูดิโอ
ฉายทาง จิบะทีวี, ไอจิเทเลวิชั่น,
ทีวีโอซาก้า, ทีวีคานากาว่า,
ทีวีไซตามะ
ฉายครั้งแรก 7 เมษายน - 30 มิถุนายน 2550
จำนวนตอน 13 และมี 2 ตอนพิเศษจาก DVD
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมการ์ตูนญี่ปุ่น

สำหรับความหมายอื่น ดูที่ โซล่า
โซระ (ญี่ปุ่น: ソラ Sora ทับศัพท์จาก Sola ?) เป็นการ์ตูนญี่ปุ่น ผลงานการประพันธ์ของ นาโอกิ ฮิซายะ (ผู้แต่งเรื่อง คาน่อน) ออกแบบตัวละครโดย นารุ นานาโอะ มังงะเรื่องนี้ ลงในนิตยสารเด็งเงคิไดโอรายเดือน เมื่อวันที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2549 จากสำนักพิมพ์ มีเดียเวิร์กส ส่วนภาคอะนิเมะได้เริ่มฉายในเดือนเมษายน ปี พ.ศ. 2550 ทางสถานีโทรทัศน์ต่างๆ ในญี่ปุ่น เช่น จิบะทีวี ไอจิทีวี คานากาว่าทีวี โอซาก้าทีวี ไซตามะทีวี ใน DVD แผ่นที่ 4 และ 5 จะมีตอนพิเศษแถมท้ายแผ่นละ 1 ตอน รวมเป็น 2 ตอน

เนื้อเรื่อง
โซล่าเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ เด็กหนุ่มชื่อ โมริมิยะ โยริโตะ ผู้ใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านคนเดียว เนื่องจากพี่สาวซึ่งเป็นญาติเพียงคนเดียว ป่วยและจำเป็นต้องเข้ารับการรักษาตัวในโรงพยาบาลตั้งแต่ 3 เดือนก่อน โยริโตะคลั่งไคล้ในการถ่ายภาพท้องฟ้าเป็นอย่างมาก เขาเที่ยวถ่ายรูปท้องฟ้าจากหลากหลายสถานที่ จากช่วงเวลาต่างๆ แม้กระทั่งที่โรงเรียน ก็จะหาโอกาสขึ้นไปถ่ายรูปท้องฟ้าอยู่บนดาดฟ้าเสมอๆ

สถานที่โปรดที่เขารู้สึกว่าท้องฟ้าสวยงามที่สุด คือที่ริมอ่าว เช้าตรู่ เมื่อดวงอาทิตย์กำลังขึ้น และที่นี่เอง ในเวลารุ่งเช้าวันหนึ่ง โยริโตะก็ได้พบกับหญิงสาวน่ารักสาวหมวกทรงกลม เธอดูค่อนข้างแปลกแตกต่างจากคนทั่วไป เธอกำลังพยายามใช้กำลัง จัดการกับเครื่องขายเครื่องดื่มกระป๋องอัตโนมัติ ซึ่งไม่ยอมจ่ายซุปมะเขือเทศกระป๋อง(ของโปรด) แม้ว่าเธอจะจ่ายเงินเข้าเครื่องไปแล้ว โยริโตะก็ได้พูดคุยกับเธออย่างสนุกสนาน แต่พอรุ่งเช้าเธอก็หายไป

ชิโฮ มัทสึริ คือชื่อของเธอ โยริโตะหาโอกาสไปพบเธออีกหลายครั้ง จนได้ทราบความพิเศษต่างๆเกี่ยวกับตัวเธอ เธอไม่อาจถูกแสงอาทิตย์ เธอถูกคนตามล่า และเธอไม่เคยเห็นความงดงามของท้องฟ้าในเวลากลางวัน โยริโตะชวนเธอมาอยู่ด้วยที่บ้าน โดยพยายามปกปิดไม่ให้คนอื่นทราบเรื่อง และสัญญาว่าวันนึงจะทำให้เธอได้เห็นความงดงามของท้องฟ้าจริงๆ

เมื่อเวลาผ่านไป โยริโตะก็ได้ทราบเรื่องเกี่ยวกับมัทสึริมากขึ้นเรื่อยๆ จนได้รู้ความจริงอันน่าตกใจเกี่ยวกับตนเอง ทราบถึงความผูกพันอันเป็นปริศนา ของตนเองและพี่สาว กับมัทสึริ และบุรุษผู้ตามล่าเธอ

ตัวละครหลัก
โมริมิยะ โยริโตะ (ญี่ปุ่น森宮依人 Morimiya Yorito )
น้องชายของอาโอโนะ ชอบการถ่ายภาพท้องฟ้า โยริโตะได้พามัทสึริมาหลบซ่อนตัวที่บ้านเพื่อหนีจากการตามล่า
โยริโตะตั้งใจจะทำให้มัทสึริได้เห็นท้องฟ้าในยามกลางวันให้ได้
ชิโฮ มัทสึริ (ญี่ปุ่น四方茉莉 Shihō Matsuri )
หญิงสาวผู้เป็น ยากะ ตัวเธอนั้นได้ฉายาว่า "หายนะแห่งค่ำคืน" เนื่องจากเป็นยากะเธอจึงไม่สามารถทนต่อแสงจ้าได้ (เช่น แสงแดด หรือ ไฟสปอตไลท์)
โมริมิยะ อาโอโนะ (ญี่ปุ่น森宮蒼乃 Morimiya Aono )
หญิงสาวผู้เป็นพี่สาวของโยริโตะ เข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลตั้งแต่ย้ายมาที่เมืองเมื่อ 3 เดือนก่อน เป็นคนไม่ค่อยพูด
อิชิซึกิ มานะ (ญี่ปุ่น石月真名 Ishizuki Mana )
เพื่อนร่วมชั้นของโยริโตะ คอยเป็นห่วงเป็นใยอยู่เสมอ น้องสาวของเธอพักอยู่โรงพยาบาลเดียวกับอาโอโนะ
ทำให้มานะมักไปโรงพยาบาลหลังเลิกเรียนพร้อมกับโยริโตะเสมอ
อิชิซึกิ โคโยริ (ญี่ปุ่น石月こより Ishizuki Koyori )
น้องสาวของมานะ โคโยริ พักอยู่โรงพยาบาลเดียวกับอาโอโนะ และมักจะไปเล่นที่ห้องอาโอโนะบ่อยๆ
โคโยริ มันจะเรียกพี่สาวตัวเองว่า คุณมานะ ทำให้โดนพี่สาวเขกกระโหลกอยู่ประจำ
สึจิโด ทาเคชิ (ญี่ปุ่น辻堂剛史 Tsujidō Takeshi )
ชายหนุ่มผู้ออกตามล่ายากะด้วยเหตุผลบางอย่าง พลังของยากะนั้นไม่มีผลกับดาบของเขา
คามิคาว่า มายุโกะ (ญี่ปุ่น神河繭子 Kamikawa Mayuko )
สาวน้อยใส่ชุดโลลิต้าที่เดินทางมากับทาเคชิ เธอเป็นยากะเช่นกัน ในเวลากลางวันจึงมักจะซ่อนตัวเพื่อรอทาเคชิ
โดยมากมักจะไปซ่อนในที่แปลกๆเช่น ในลังกระดาษ หรือ ถังขยะ
ซากุระ ซาเอะ (ญี่ปุ่น佐倉紗絵 Sakura Sae )
เพื่อนร่วมชั้นของมานะและโยริโตะ ทำงานพิเศษเป็นเมดในร้านเดียวกับมานะ หลงรักทาเคชิตั้งแต่แรกพบ
จบเนื้อหาส่วนที่เสียอรรถรสแล้ว ข้อความด้านบนนี้กล่าวถึงเนื้อเรื่องหรือฉากจบ

เพลงประกอบ
เพลงเปิด (ตั้งแต่ตอนที่ 2) "colorless wind" ขับร้องโดย ไอระ ยูกิ
เพลงปิด (ถึงตอนที่ 12) "mellow melody" ขับร้องโดย Ceui
เพลงเปิด (ตอนที่ 1) และเพลงประกอบในเรื่อง (ตอนที่ 9) "บิงคัง นะ ฟูเค" (敏感な風景) ขับร้องโดย Ceui
เพลงปิด (ตอนอวสาน) "มิอาเงรุ อาโนะ โซระ เดะ" (見上げるあの空で) ขับร้องโดย ไอระ ยูกิ